Runaway Pictures
In het huidige werk van Anne Roorda staat de kwetsbare mens centraal.
De afgelopen jaren werkte hij aan het project Levinasfaces, waarin het gelaat van de ander het leidmotief vormt. In dit project ontmoet de aanschouwer de toeschouwer, kijken de schilderijen terug en zeggen:"Ken je mij? Heb je mij gezien?" In de serie wordt de toeschouwer door het geschilderde gelaat van de ander geconfronteert met zijn eigen morele besef. In het gelaat van de ander ontmoeten wij onszelf. Het project Levinasface is dan ook geïnspireerd op het werk van de filosoof Emmanuel Levinas (1906-1995). In zijn werk stelt Levinas dat het gelaat van de ander een onmiddellijk en onontkoombaar beroep doet op het morele besef van de degene die de ander aanschouwt. Voor Levinas is moraal een kwestie van geven wat je hebt, van ruimte maken voor de ander in je eigen leefwereld.
In 2016 startte Roorda met het vervolgproject Runaway pictures. In deze serie toont hij een beeld van de vluchtende mens, zoals wij dat in de afgelopen jaren voortdurend, in meestal gerepresenteerde vorm (kranten, tijdschriften, televisie, sociale media), aan ons voorbij zagen en zien trekken. Met het project vestigt Roorda er vanuit een schilderkunstige invalshoek de aandacht op.
Hebben de gelaten in Levinasfaces een uitgesproken gezicht, in Runaway pictures is het gezicht van de ander afwezig.Groepen anonieme mensen trekken aan ons zicht voorbij. De vluchteling heeft geen gezicht en wordt meer en meer het icoon van de kwetsbare mens. Je zou kunnen zeggen, een mens die er steeds minder toe doet, omdat zij niet gekend is en bijna niet meer wordt gezien: de mens die komt, gaat en verdwijnt.
